Strony zaprezentowały swoje stanowiska, poznały swoje potrzeby, obawy oraz nadzieje na dalszy los bielskich lasów. Raport z powyższych rozmów zostanie przekazany do Ministerstwa Klimatu i Środowiska, które podejmie wiążącą decyzje. Biorąc pod uwagę wskazówki wyartykułowane przez Panią Ministrę Paulinę Hennig-Kloskę oraz dotychczasowe zobowiązania, w tym zwłaszcza umowy na dostawę drewna, Nadleśnictwo prowadzi w części swojego obszaru prace określone w Planie Urządzania Lasu, jednak w zmodyfikowanej formie. Obniżyliśmy intensywność zaplanowanych cięć, zwiększyliśmy pozostawiane do naturalnego rozpadu fragmenty starodrzewi.

Przywołane w informacji Stowarzyszenia Olszówka jawory od lat co do zasady są pozostawiane na powierzchniach objętych cięciami i jedynie ich niewielka liczba jest usuwana – zazwyczaj ze względów bezpieczeństwa. Natomiast fragmenty siedlisk jaworzyny górskiej podlegają bezwzględnej ochronie. Dzięki współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie oraz RDOŚ w Katowicach miejsca ich występowania są zinwentaryzowane i wyłączone z użytkowania. Wszyscy terenowi pracownicy Nadleśnictwa zostali przeszkoleni i są świadomi konieczności ich ochrony, jak równie są w stanie zidentyfikować siedliska o charakterze jaworzyn Jednak nie każdy jawor występuje w jaworzynie – jako gatunek pionierski porasta również pozostawione bez użytkowania grunty rolne.

Kontestowane przez Stowarzyszenie Olszówka cięcia są obecnie prowadzone w oddziale 88 c leśnictwa Kamienica. Zgodnie z Planem Urządzania Lasu miało zostać wykonane cięcie uprzątające: jest to czyli ostatni etap cięć odnowieniowych, definitywnie odsłaniające powstałe młodniki. Zgodnie z dotychczasowymi zasadami dobrych praktyk na gruncie miała pozostać ok 25 arowa kępa starego drzewostanu. Po przeprowadzeniu wizji lokalnej, a także na skutek prowadzonej ze stroną społeczną dyskusji, zdecydowano o modyfikacji planów. O 50% obniżono intensywność cięć, będą one rozłożone bardziej równomiernie na całym obszarze odnawianego lasu, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc, w których należy stworzyć lepsze warunki świetlne dla wartościowego, istniejącego już młodego pokolenia lasu. Pozostawiony fragment starodrzewia będzie większy niż piwrowotnie zakładano. Pozwoli to na uzyskanie bardziej zróżnicowanej struktury wiekowej i przestrzennej. Właśnie w stronę takich zmian gospodarowania górskimi lasami, ważnymi dla społeczności lokalnych chcemy dążyć – nasze działania zapewniają stabilność i dobry stan zdrowotny istniejących lasów, co jest warunkiem koniecznym dla zapewnienia ich funkcji ochronnych.